انتخاب دوربین مناسب: عکاسی پرتره در این مجموعه قصد داریم به صورت موجز و کاربردی موضوع را از دیدگاه خاص شیوه های مختلف عکاسی ببینیم. و از این نقطه نظر به بیان نکاتی در خصوص اصول کار و ریزه کاری های انتخاب دوربین بپردازیم. آنگاه در کنار برخی مثال های تصویری، برای نمونه برخی مدل های مناسب آن کار را هم لیست کنیم.

به دنبال چه هستیم
پرتره ها، تصاویری هستند که ما بیش از همه آنها را دیده، جذب شان شده و تشخیص شان می دهیم. به همین دلیل است که بسیاری از مجلات (به خصوص آنها که در زمینه سلامت، تندرستی و زیبایی کار می کنند) اغلب از تصاویر چهره کامل مدل ها و اشخاص مشهور برای عکس روی جلدشان استفاده می کنند.

تقریبا همه دوربین ها حالت عکسبرداری یا Mode اختصاصی پرتره (Portrait) را دارند. اما شاید کمی دانش بیشتر در خصوص استفاده از تنظیمات دستی برای بهترین نتیجه، علاوه بر منافع بیشتر، کیفیت بالاتری هم برای تان به ارمغان آورد.

به چشمانم بنگر
چشمان کلید اصلی هستند. چشم ها را در مرکز فوکوس تصویر نگاه دارید و آنگاه خواهید توانست تمامی قوانین دیگر را زیر پا بگذارید. آنها اولین بخش تصویر هستند که هر بیننده ای نگاه شان می کند و لذا اولین عنصری هستند که مورد قضاوت قرار می گیرند. و تمام تصویر بر اساس آنها سنجیده می شود.

هنگامی که از فوکوس خودکار یک دوربین dSLR استفاده می کنید، به نقاط فوکوس آن دقت لازم را داشته باشید. هنگامی که سوژه را در کادر داشته باشید و دکمه شاتر را تا نیمه فشار دهید، دوربین به صورت خودکار فوکوس کرده و با روشن کردن لحظه ای نقطه یا نقاطی درون چشمی (viewfinder) به شما نشان می دهد که دقت اصلی فوکوس در کدام نقطه تصویر است. سعی کنید که پیش از فشردن کامل دکمه شاتر و ثبت عکس، چشمان سوژه حتما در این محدوده ها قرار داشته باشند.

البته شما با دوربین های کامپکت ببین و بگیر کوچک امکان مانور و انعطاف کمتری دارید. اما بسیاری از دوربین های ببین و بگیر امروزی هم برای زمانی که فوکوس اتوماتیک شان شما را راضی نمی کند، امکان فوکوس دستی بر روی چشمان در عکس های پرتره را برای تان فراهم می آورند. هنگام خرید به دنبال مدل هایی باشید که هنگام کار با فوکوس دستی، بخش مرکزی عکس را بزرگ کرده و جزئیات دقیق را نمایش می دهند. این گونه شانس بیشتری دارید تا همه چیز کاملا واضح ثبت شود.

بازترین دهانه دیافراگم
هنگام عکاسی پرتره، یکی از خواسته های تان جدا کردن و تمایز کامل سوژه از محیط پیرامون است. بهترین عکس های پرتره آنهایی هستند که سوژه کاملا واضح است، اما پس زمینه کاملا تار و مات شده است. این گونه عکس با تنظیماتی همچون دهانه دیافراگم کاملا باز به دست می آید. در این حالت باید Mode دوربین را روی وضعیت A یا Av یا Aperture Priority گذاشته و کوچکترین عدد ممکن را انتخاب کرد.

دهانه دیافراگم روی لنزها معمولا با بازترین حالت ممکن و در هر دو حالت زاویه باز (wide angle) و تله فوتو، در کنار هم درج می شود: f/3.5-f/5.9. دوربینی که بتواند با f2.2 به عکاسی بپردازد، برای تان عمق میدانی کم را فراهم آورده و دقیقا همان تاثیری را بر عکس های پرتره می گذارد که به دنبالش هستید. عددهای بزرگتر از این، تاثیرات کمتری بر جدا کردن سوژه شما از محیط دارند. در عکاسی پرتره، تقدم با دوربین هایی است که این عدد را پایین تر نگه دارند.

در بخش عکاسی منظره، بیشتر درباره کنترل دیافراگم دوربین صحبت خواهیم کرد. تنها توجه داشته باشید که بسیاری از دوربین های کامپکت ارزان قیمت به شما اجازه تنظیم دستی دیافراگم را نمی دهند. پس به دنبال مدل هایی باشید که حالت عکاسی اختصاصی پرتره را روی خودشان داشته باشند.

حالت تشخیص چهره و لبخند
بسیاری از دوربین های ببین و بگیر امروزی به اندازه کافی هوشمند شده اند که چهره های درون عکس را تشخیص دهند و به صورت خودکار روی آنها فوکوس کنند. پس به دنبال مدل هایی با قابلیت تشخیص چهره باشید تا بتواند در یک عکس دسته جمعی، تمامی صورت ها را شناسایی کرده و آنها را در اولویت فوکوس خود قرار دهد.

همچنین خرید مدل هایی که قابلیت تشخیص پلک زدن و لبخند را هم دارند، می تواند به داشتن عکس هایی بهتر بیانجامد. زیرا هنگامی که دوربین تشخیص می دهد که سوژه در حال پلک زدن است و چشم های او بسته هستند، لحظه ای از فشرده شدن شاتر و گرفته شدن عکس جلوگیری می کند. همچنین در صورتی که لبخند را تشخیص دهد، می تواند به صورت خودکار میزان نوردهی را برای آن تنظیم کند.

می خواهید خودتان در عکس های خانوادگی حضور داشته باشید، اما از این متنفرید که دوان دوان و در کمتر از ۱۰ ثانیه به جمع خانواده برسید تا تایمر دوربین عکس بگیرد. پس بهتر است به سراغ مدل های با قابلیت عکاسی هنگام تشخیص چهره جدید بروید. در این مدل ها هنگامی که چهره جدید وارد تصویر شود، پس از مکثی عکس گرفته می شود.

البته مدل های جدیدی از دوربین های هوشمند هم در حال ورود به بازار هستند که از راه دور و از طریق اسمارت فون ها کنترل می شوند و به این شکل، کار بسیار آسان تر شده است.

لیست آرزوهای دوربین عکاسی از افراد و پرتره
* دیافراگم باز
* کنترل دیافراگم دستی
* امکان فوکوس دستی
* عکاسی از راه دور با اپلیکیشن اسمارت فون ها

دوربین های پیشنهادی:
Samsung EX2F
Pansonic Lumix DMC-SZ5
Canon IXUS 510 HS
Sony Alpha SLT-A37

نکات آموزشی

در اینجا دوربین به گونه ای تنظیم شده که عمق میدان کمی ثبت شود. اگر چه دیافراگم باز است اما فوکوس روی سوژه ای پشت سر عکاس صورت گرفته که از درون آینه منعکس می شود. پرتره کاملا در فوکوس بوده و واضح است، اما عکس به شکل ملایمی تار است. ولی چشمان بیننده تنها جذب شخص درون پرتره می شود و چندان متوجه خارج از فوکوس بودن محیط اطراف آینه نمی گردد.

با استفاده از دیافراگم کاملا باز و در نتیجه عمق میدان کم، شما می توانید به خوبی سوژه تان را از محیط اطرافش بیرون بکشید. در این عکس، سوژه تقریبا در میانه راه درون فریم قرار دارد. اما افرادی که در جلوی و پشت سر وی قرار گرفته اند، خارج از فوکوس بوده و تار شده اند. لذا بلافاصله وی به مرکز توجه عکس تبدیل شده است.

از وارد کردن جزئیات فرعی به پرتره تان نترسید. اینجا، آیپد و دستها به دوربین نزدیک هستند، اما عمق میدان کم باعث شده که آنها عناصر چندان واضح و مهمی در تصویر نباشند. مهم تر از همه، چشمها هستند و اولین بخشی از تصویرند که با بیننده ارتباط برقرار می کنند. لذا باید به شکل واضحی فوکوس باشند.

یک پرتره لازم نیست که همیشه از نزدیک گرفته شود. به ویژه اینکه بخواهید با آن یک داستان را بازگو کنید. اگر در اینجا نمای بسته تری داشتیم که تنها چهره فرد، تصویر را پر می کرد، این پرتره می توانست سوال بی پاسخی را برای بیننده بر جای بگذارد که چرا سوژه پوشیده از گل و لای است. اما قاب بندی وی در این زمینه، پاسخی روشن به سوالات مخاطب است.

همان طور که در قانون بیست و هفتم هم گفته شد، هنگامی که یک پرتره بسیار نزدیک (کلوزآپ) می گیرید، سوژه ها را در موقعیتی پایین تر از یک سوم بالایی تصویر قرار دهید. سعی کنید جهت سوژه تان به سمت بزرگ ترین فضای خالی تصویر باشد. در این تصویر چشم راست در زیر یک سوم بالایی تصویر و همچنین در یک سوم چپ تصویر قرار گرفته است، تا تعادل ترکیب بندی حفظ شود.

چه کسی گفته که پرتره تنها شامل عکس کلوزآپ است؟ این تصویری از عکاس در کنار سوژه اش ( فرشته شمال ) است. در حالی که هیچ جزئیاتی از عکاس را نمی توانیم ببینیم، می تواند برای بیننده یک داستان کامل درباره سوژه (عکاس) در یک فریم باشد.